هنوز استرس و اضطراب و اعصاب خورد شدن هفته گذشته در بدنمان وجود دارد، هنوز از ذهن مان نرفته است، شاید عادی باشد که صد البته عادی هم است اما نباید این عادی انگاری تکرار شود، طوری تکرار شود و ادامه دار شود که برایمان ساده انگاری شود، یکبار تا سر حد از دست دادن صدر پیش رفتیم و خدا کمک مان کرد و صدر همچنان آبی ماند دیگر قرار نیست از این اتفاقات سرسام آور تکرار شود، حداقل در پنج هفته باقی مانده پایانی این فصل.
خوب می دانیم هم جواد نکونام و هم یارانش می دانند که از دست دادن صدر دیگر غیر قابل جبران است، گاهی از این اتفاقات رخ می دهد، از دست دادن امتیاز در سخت ترین برهه زمانی ولی از آن سو اتفاق دیگری می افتد که جانت را نجات می دهد، که جایگاهت را نجات می دهد و آن را حفظ می کند و این می شود که جان دوباره ای می گیری، پس باید قدر اتفاقی که افتاد را بدانیم و به دنبال تکرار آن نباشیم، اتفاق خوشبینانه یکبار رخ می دهد و قرار نیست دوبار شود پس باید بیش از پیش احساس خطر کنیم و دیگر امتیاز از دست ندهیم حتی یک امتیاز حتی دو امتیاز چون صدر باید تا هفته پایانی آبی بماند تا منجر به قهرمانی شود.

16 اردیبهشت 1403