تا پایان فصل تنها پنج هفته باقی مانده است، پنج هفته سخت و حساس و سرنوشت ساز برای تیم های مدعی قهرمانی، برای تیمی که تصمیم دارد یک نیم فصل کامل با صدرنشینی به یک قهرمانی شیرین و خاطره انگیز برسد.
وقتی واکنش جواد نکونام و یارانش را پس از شنیدن خبر برکناری علی خطیر شنیدیم زیاد تعجب نکردیم، بالاخره پس از یک فصل کلنجار رفتن و جر و بحث کردن و صد البته به نتیجه نرسیدن باید یکی از این مسیر جدا می شد حال یا با اختیار خود یا بالاجبار که انگشت اشاره به سمت مدیریت باشگاه رفت و درست چند هفته مانده به پایان فصل از مسیر جدا شد.
در اولین نگاه باید اینطور متصور شد که شاید بزرگترین مانع برای رسیدن به آرامش جواد نکونام و تیمش علی خطیر بود اما مانعی که فعلا و در پنج هفته پایانی شاید جدا شدن یا نشدنش کمک چندانی به تیم در مسیر قهرمانی نمی کرد و شاید هم برعکس می کرد و این خوشحالی کادرفنی و برخی بازیکنان تایید این موضوع بوده است.
با این تفاسیر باید اینطور برداشت کرد که با این عزل انگیزه جواد نکونام و یارانش برای ادامه راه و قدم های پایانی برای حفظ صدرنشینی و صد البته بوسه بر جام قهرمانی چند برابر شده است، دیگر خیالشان از بابت مدیریت ناکارآمد و بی اعتنا راحت شده است، دیگر خیالشان از بابت وارد شدن مالک جدید آسوده شده است پس به مراتب باید انگیزه و امیدشان برای رسیدن به جام و قهرمانی چند برابر شده باشد.
پس باید این انگیزه بالا را در مستطیل سبز و هفته های پایانی از استقلالی ها شاهد باشیم تا باور کنیم که به واقع یکی از سخت ترین موانع به گفته کادرفنی و برخی از بازیکنان از سر راه این تیم کنار رفته است و گفته این طرف موضوع به واقعیت بیشتر شباهت دارد.

16 اردیبهشت 1403