(4900) وقتی پرسپولیس در آسیا کم آورد (15 آذر 1402)

همگروهی با النصر عربستان و الدحیل قطر که تا بن دندان مسلح شده بودند خود یک زنگ خطر برای تیمی بود که می خواست باز خود را در جمع چهار تیم برتر آسیا ببیند به یک آرزو تبدیل کرد.
شکست برابر النصر در بازی اول و برابر الدحیل در بازی پایانی در آزادی و مقابل دیدگان هواداران قرمزپوش خود به نوعی یک خودکشی بود، خودکشی که حاصل آن حذف از مرحله گروهی شد.
پرسپولیس این فصل در لیگ داخلی هرگز رنگ و بوی آسیایی نداشت، تعطیلی های پرتعداد برای آمادگی این تیم در آسیا به واقع به جای اینکه کمک بزرگی به این تیم بکند خود یک خودکشی دیگر بود.
پرسپولیس بدون انجام بازی مهم و یک چالش پرخطر بازی های آسیایی اش را انجام داد که همین علت دیگر حذف این تیم از مرحله گروهی شد.
یکی دیگر از دلایل مهم حذف قرمز پوشان و دو شکست بزرگ در ورزشگاه آزادی عدم توانایی این تیم در بازی های بین المللی بود، شیوه بازی این تیم و تفاوت حریفان داخلی با حریفان آسیایی و بین المللی تا بن دندان مسلح و همچنین تفاوت داوری ها در لیگ داخلی با لیگ قهرمانان آسیا از تلخی این حذف بزرگ پرده برخواهد داشت.
وقتی پرسپولیس نتوانست در برابر هیچ یک از این دلایل از خود دفاع کند ناگزیر تن به یک حذف تلخ داد، حذفی که تا مدتها از ذهن هوادارانش پاک نخواهد شد.